Grupa „KRASNOLUDKI”
Witajcie Drogie Krasnoludki!!!!!!
Jest to czas, kiedy nie możemy się spotkać w Przedszkolu. Bardzo za Wami tęsknimy i nie możemy doczekać się wspólnej zabawy. Mamy dla Was zabawowe niespodzianki. Jesteście ciekawi ?- To do dzieła!
Do zobaczenia! Pani Agnieszka i Pani Iza
Temat tygodnia – „TAJEMNICE ŚWIATA”
Poniedziałek – 12.04.2021r.
1. „Węszymy”– zabawa sensoryczna rozwijanie zmysłu węchu. Do tej zabawy będziemy potrzebować cztery słoiki z aromatycznymi przedmiotami w środku (po 2 komplety) – w jednym są goździki, w drugim suszone liście mięty, w trzecim cynamon, a w czwartym dowolny zapach soli do kąpieli (np. cytrynowy). Rodzic podaje nazwy zapachów znajdujących się w słoikach, dając każdy z nich kolejno do powąchania dziecku. Następnie zakłada dziecku opaskę na oczy. Dziecko za pomocą węchu musi połączyć w pary słoiczki o tych samych zapachach.
2. Proszę o przeczytanie opowiadania dziecku i przeprowadzenie rozmowy na temat jego treści.
„O dociekliwym piesku, który pomógł przyjacielowi rozwiązać zagadkę” – Marlena Szeląg
W pewnej niedużej wsi, położonej dość daleko od zatłoczonego miasta, stał dom z ogromnym podwórzem, na którym porządku i bezpieczeństwa pilnował pies Bruno Węszynosek. Znany był on przez wszystkie zwierzęta ze swej niebywałej inteligencji, a przede wszystkim z dociekliwości. Rozwiązywał niemal każdą zagadkę, odkrywał niemal każdą tajemnicę, w czym bardzo skutecznie pomagał mu szpiegowski nos i znakomity słuch. Dzięki temu zyskał miano miejscowego psa detektywa.
Było już dawno po zmierzchu, gdy Bruno chrapał w swojej żółtej budzie i śnił o smakowitych kościach, apetycznych kiełbaskach i soczystych serdelkach.
– Puk, puk, puk – nagle ktoś zapukał w ściankę budy i błagalnie szeptał – Ej, Bruno! Bruno, obudź się, prędko! Potrzebuję twojej pomocy!
– Aaaa… – ziewnął Bruno i niechętnie otworzył zmęczone oczy.
– Bruno, nie ma czasu! Słuchaj uważnie – powiedział prędko zasapany kotek.
– Co się dzieje, Psotku? Nie powinieneś już spać? Noc jest, wszystkie małe kotki powinny spać o tej porze.
– Nie mogę, bo tylko w nocy mnie nie śledzi i mogłem przybyć do ciebie z prośbą o pomoc w rozwiązaniu tej zagadki! Pomożesz mi go wytropić?
– Dobrze, dobrze, powoli… Pomogę ci, ale opowiedz mi dokładnie wszystko od początku, bo na razie nic z tego nie rozumiem. Kto cię śledzi i jak długo? – zapytał zaciekawiony całą tą sprawą Bruno Węszynosek.
– No pan Ktoś! Pan Ktoś mnie śledzi. Tak go nazwałem. Sam chciałbym wiedzieć, kim on jest!
– Czyli nie wiesz, kto cię śledzi? – pies wziął ołówek, notes i zaczął skrzętnie notować.
– I po co mnie śledzi, też nie wiem! Pewnego dnia, sam nawet nie wiem, który to był dzień, gdy wstałem ze swego wygodnego wiklinowego kosza i zszedłem na podwórze, spostrzegłem, że jakaś dziwna postać stoi tuż przy mnie i zawzięcie mnie obserwuje, a do tego naśladuje!
Nie mam pojęcia, kim jest Pan Ktoś, bo widziałem tylko jego kontury. Raz nawet kazałem mu odejść, ale nic nie powiedział, milczał. Nie przestraszył się nawet wtedy, gdy na niego prychałem i pokazałem ostre pazurki. Niedawno odkryłem, że Pan Ktoś bardzo nie lubi pochmurnej pogody i ciemności, wówczas mnie nie śledzi. Stąd ta moja nocna wizyta u ciebie…
Bruno postanowił pomoc przerażonemu przyjacielowi i jutro od rana zbadać teren. Gdy tylko nowy dzień rozjaśnił mrok, pies włożył do swojej torby detektywistyczne narzędzia i udał się do kotka Psotka, który siedział w swoim przytulnym wiklinowym koszu na przyciemnionym przez ogromny dach ganku domu. Węszynosek wyjął ogromną lupę i zaczął dokładnie przyglądać się każdemu centymetrowi ziemi, obejrzał każdy krzak i każdy, nawet niewielki, zakamarek będący na podwórku. Niestety po całym dniu poszukiwań pies nie znalazł niczego, co mogłoby należeć do kogoś obcego, żadnej sierści, żadnej kolorowej kokardki, spinacza, szmatki czy nawet śladów zostawionych przez łapki Pana Ktosia w piasku czy błocie. Również jego „węszycielski” nos na nic się zdał.
Drugi dzień też nie przyniósł rozwiązania zagadki. Dosłownie jakby Pan Ktoś zdawał sobie sprawę z tego, że psi detektyw chce złapać go na gorącym uczynku. Trzeciego dnia pies Bruno postanowił obserwować kota z ukrycia. Poprosił jednak, aby Psotek wyszedł z wiklinowego kosza na podwórze.
– Nic się nie boj, Psotku. Będę niedaleko ciebie. Patrz, schowam się o tam, za krzewem tego oto bzu, i będę wszystko obserwował. Jak tylko pojawi się Pan Ktoś, przybiegnę do ciebie i go złapię – obiecał Bruno, zachęcając i ośmielając przyjaciela do wyjścia z legowiska.
Kiedy Węszynosek schował się i wyjął lornetkę, kotek Psotek niepewnie wyskoczył z kosza i wyszedł poza ganek. Gdy tylko znalazł się na podwórzu, zaczął uciekać przerażony tak, jakby ktoś chciał go złapać. Nikogo jednak wokoł nie było. Nikt go nie gonił. Nikt nawet go nie podglądał.
– Miałeś mnie ratować, gdy on się pojawi, a ty nic! – krzyczał kotek, który właśnie przybiegł na ratunek do Bruna i schował się za krzewem.
– Ale przecież nikogo przy tobie nie było, obserwowałem cię dokładnie! – zdziwił się pies.
– Jak to nie było?! Ledwo pojawiłem się na słońcu, to on stanął przy mnie. I biegł tak szybko jak ja!
– Hmm… Chyba już wiem, kim jest ten Pan Ktoś! Pan Ktoś to nikt inny jak twój cień! – stwierdził Bruno, po czym sam wyszedł na słońce i pokazał malcowi, że on też ma takiego podglądacza, który zawsze w słoneczny dzień jest przy nim i robi to, co on. Dopiero wtedy kotek poczuł się bezpiecznie. Zrozumiał, że cień to coś normalnego i że nie należy się go bać. W ten sposób dzięki dociekliwości psa Bruna kolejna zagadka została rozwiązana.
Rodzicu porozmawiaj ze swoim dzieckiem o treści wysłuchanego opowiadania: Jak nazywał się pies – jeden z głównych bohaterów utworu? Dlaczego go tak nazywano? Kto przybył do psa w nocy? Jaki problem miał kot? Dlaczego kot odwiedził Bruna w nocy, a nie w dzień? W jaki sposób pies rozwiązał zagadkę tajemniczego Pana Ktosia? Kim był Pan Ktoś? Co to znaczy być dociekliwym? Czy dociekliwość pomaga w życiu, dlaczego?
3. „Cień i ja” – zabawa ruchowa, naśladowcza. Dziecko staje naprzeciw rodzica. Rodzic wykonuje dowolną pozę, a dziecko jest jego cieniem – naśladuje tę pozę. Po chwili następuje zamiana ról. Zabawę należy powtórzyć kilkukrotnie.
4. Co to jest cień? – Kliknij
5. „Jak powstaje cień?” – zabawa dydaktyczna o charakterze badawczym Przed zabawą należy zaciemnić pokój, żeby eksperyment był bardziej widoczny. Rodzic świeci z wysoka latarką nad głową dziecka, naśladując słońce (co jakiś czas zmienia kąt padania światła).
Dziecko może przybierać różne pozy, wraz z rodzicem obserwują, jak zmienia się jego cień.
Następnie rodzic przygotowuje różne wysokie przedmioty (np. dużego misia, dom dla lalek, wieżę z klocków) i świeci na nie latarką (słońcem) pod różnym kątem, dziecko obserwuje, jak zmienia się cień, gdy promienie światła padają z kilku stron. Dziecko może samo sprawdzać powstawanie cienia, korzystając z różnych przedmiotów.
5. Domimisie i cień – kliknij i obejrzyj
6. Karta pracy dla 5-latków- str. 25 (łączenie przedmiotu z jego cieniem, rozwijanie percepcji wzrokowej). Dziecko każdą parę łączy linią w odpowiednim kolorze. Odpowiada, do czego służą przedstawione przedmioty i co to jest wynalazek. W drugim zadaniu dziecko kończy rytm nalepkami.
Wtorek 13.04.2021r.
Wydawnictwo WSiP
Kosmos – animacja edukacyjna –kliknij i obejrzyj
1. „Dlaczego nie spadamy z okrągłej Ziemi?” – zabawa dydaktyczna. Do tej zabawy potrzebne będą: globus, sznurek, żółty krążek, niebieski krążek, taśma klejąca- dwustronna, magnes, kilka spinaczy biurowych. Rodzic pokazuje dziecku model Ziemi – globus. Mówi, że Ziemia jest okrągła, obraca się wokół Słońca i własnej osi.
Dziecko siada na krześle, w górze trzyma żółty krążek, jest Słońcem. Rodzic wyznacza wokół niego orbitę ze sznurka. Rodzic – Ziemia spaceruje po sznurku, trzymając w dłoni niebieski krążek. Rodzic – Ziemia nie tylko przemieszcza się po orbicie wokół Słońca, ale jednocześnie
kręci się wokół własnej osi.
Następnie rodzic pyta dziecko: Skoro nasza planeta jest okrągła i się kręci, dlaczego nikt i nic z niej nie spada?. Rodzic opowiada o grawitacji, wyjaśnia, że nasza Ziemia jest pewnego rodzaju magnesem, który nas przyciąga.
Rodzic za pomocą taśmy dwustronnej przykleja magnes u spodu globusa i przyczepia do niego ludzika wykonanego ze spinaczy biurowych. Dziecko dostrzega, że ludzik nie spada, pomimo że kula ziemska jest wprawiana w ruch.
2. „Kosmiczne zagadki” – rozwiązywanie zagadek słownych M. Szeląg „Rodzicu pobaw się z dzieckiem w rozwiązywanie zagadek.
Księżyc
Na nocnym niebie się śmieje,
raz chudnie, a raz grubieje…
Gwiazdy
Na niebie mrugają,
ciemność rozjaśniają.
Słońce
Okrągłe, gorące,
na niebie świecące.
Rakieta
Wzniesie cię do gwiazd,
ten kosmiczny pojazd.
3. „Sun and Moon” – zabawa ruchowa z elementem skoku rozwijająca koordynację słuchowo-ruchową oraz koncentrację uwagi – Rodzic przypomina dziecku angielskie nazwy: Moon (Księżyc) i Sun (Słońce). Następnie dzieli pokój na dwie części za pomocą sznurka lub skakanki. Po jednej stronie pokoju kładzie ilustrację przedstawiającą Księżyc, po drugiej – Słońce. Dziecko staje obok linii dzielącej pokój na pół. Rodzic wymienia nazwy: Moon oraz Sun, a dziecko przeskakuje przez linę tak, aby znaleźć się na właściwym polu, np. rodzic mówi: Sun – dziecko przeskakuje na pole Słońca; gdy rodzic ponownie mówi: Sun, dziecko nie wykonuje skoku, bo już jest na polu Słońca. Gdy rodzic mówi Moon – dziecko przeskakuje na pole Księżyca.
4. Karta pracy dla 4-latków str. 14 (wzbogacanie wiedzy na temat właściwości magnesu, eksperymentowanie). Dziecko rysuje magnes po śladzie. Następnie łączy magnes ze zdjęciami przedmiotów, które przyciąga.
5. Karta pracy dla 5- latków str. 26 (prezentacja liter w, W, ćwiczenie słuchu fonemowego i sprawności manualnej). Dziecko nalepia na worku obrazki, których nazwa zaczyna się głoską „w”.
Środa 14.04.2021r.
1.Czym jest kosmos? – kliknij i obejrzyj
2. „Działania z gwiazdami” – zabawa matematyczna, doskonaląca umiejętność dodawania i odejmowania. Do tej zabawy potrzebne będzie 10 papierowych sylwet gwiazd. Dziecko dodaje/odejmuje gwiazdy i podaje wynik. Rodzic zadaje takie działania, które mieszczą się w zakresie umiejętności matematycznych dziecka.
3. „Gwiazdy na niebie” – zabawa rozwijająca mowę i wymowę. Dziecko za pomocą słomki przenosi papierowe sylwety gwiazd na granatową kartkę.
4. „Luneta” – praca plastyczna Do tego zadania potrzebne nam będą kartki kolorowego papieru, oraz rolka po ręczniku papierowym. Rodzicu poproś dziecko, aby wykleiło kawałkami papieru kolorowego rolkę po ręczniku papierowym.
5. „Kiedy nocą w niebo spojrzę, migające gwiazdy dojrzę” – zabawa ruchowa z rymowanką Dziecko wyposażone w lunetę maszeruje po pokoju w rytmie wygrywanym przez rodzica na bębenku. Gdy rodzic przestaje grać, dziecko kładzie się na plecach, przykłada lunetę do oka i recytuje rymowankę: Kiedy nocą w niebo spojrzę, migające gwiazdy dojrzę!. Wznowienie gry na bębenku zaprasza do ponownego marszu.
6. Planety, Księżyc, Słońce – film edukacyjny – Kliknij
7. Karta pracy dla 4- latków str. 15 (utrwalenie wiedzy na temat gwiazdozbiorów, ćwiczenia w liczeniu, ćwiczenia grafomotoryczne, ćwiczenia twórcze). W pierwszym poleceniu dziecko koloruje gwiazdy i przelicza narysowane na nich kropki. Następnie łączy gwiazdy białą linią – poczynając od tej, która ma najmniej kropek, a kończąc na tej, która ma ich najwięcej.
Na koniec łączy gwiazdę mającą jedną kropkę z gwiazdą, która ma ich cztery. W drugim poleceniu dziecko projektuje swój gwiazdozbiór, korzystając z nalepek, i nadaje mu nazwę.
8. Karta pracy dla 5- latków str. 27–28 (rozwijanie sprawności manualnej, poznanie znaczenia komputera w życiu człowieka). Dziecko wycina obrazki i ich fragmenty wzdłuż linii zaznaczonych na odwrocie karty. Układa je i nakleja na kartkę. Mówi, do czego może być wykorzystywany komputer.
9. Masaż z rymowanką M. Szeląg „Gdy noc nadchodzi” – Rodzicu wykonaj masaż swojemu dziecku zgodnie ze wskazówkami, jednocześnie wypowiadając słowa rymowanki. Po wykonaniu masażu przez rodzica następuje zamiana ról.
„Gdy noc nadchodzi” – Marlena Szeląg
Gdy noc nadchodzi, świat mrok przykrywa, – Dziecko maszeruje palcami po plecach rodziców/rodzeństwa, głaszcze plecy.
w wysokich drzewach puchacz się skrywa. – Delikatnie ugniata jedna dłonią bark.
Na niebie gwiazdy się pojawiają, popatrz, jak pięknie do Ciebie mrugają – Palcem wskazującym stawia kropki w różnych miejscach. pleców.
Księżyc okrągły spogląda zza chmury – Rysuje duże koło.
na senne lasy, morza i góry… – Delikatnie kołysze rodzicem/rodzeństwem, rysuje na plecach fale, rysuje górę.
Ja także sobie szykuję posłanie, – Ugniata plecy rodzica/rodzeństwa.
zapinam guziki w niebieskiej piżamie. – Delikatnie obszczypuje plecy od góry ku dołowi.
Wskakuję do łóżka, czeka mnie spanie, zbudzę się jutro na pierwsze śniadanie. – Kładzie głowę na plecach, może się do nich przytulić.
Czwartek 15.04.2021r.
1. Zabawa konstrukcyjna „Budujemy statek kosmiczny” – Rodzicu zbudujcie wraz z dzieckiem statek kosmiczny z klocków wg własnych pomysłów.
2. Praca plastyczna „Mój ufoludek” – Do tego zadania potrzebne będą: rolka po papierze toaletowym, farba plakatowa w kolorze zielonym, plastelina, dwa kawałki folii z aluminiowej, wata, papier kolorowy, klej. Rodzicu stwórzcie z dzieckiem ufoludka z rolki po papierze toaletowym. Instrukcja zobacz – Kliknij i zobacz
3. Zabawy z ufoludkiem:
* Ćwiczenie oddechowe „Ćwiczymy kosmiczne oddechy” – Dziecko leży na plecach, nogi ugięte w kolanach, stopy „przyklejone” do podłogi. Dziecko robi wdech nosem, a wydech ustami. Na brzuchu kładzie wykonanego przez siebie ufoludka.
* „Taniec z ufoludkiem” – dowolny ruch przy muzyce. Rodzic włącza dowolną piosenkę, a dziecko tańczy ze swoim ufoludkiem w dowolny sposób.
4. Ćwiczenia słuchowe, ćwiczenia artykulacyjne „Język ufoludków” – Rodzicu usiądź wraz z dzieckiem na dywanie.
Mów do dziecka w „ufoludkowym języku”, niech dziecko powtarza, np.: tili–tili–tle; pipi–pipi–si; gaga–gaga–gu; fili–fili–bum; sato–selo–su; szutu–szutu–rzet; kulu–kulu–gulu; czelto–czeli –piczetili…
Inną wersją tej zabawy może być wymyślenie przez Was „dziwnych” słów oznaczających, np. jedzenie, picie, zabawę (tzw. Język Ufoludków).
5. Karta pracy dla 5- latków str. 29 (rozwijanie percepcji wzrokowej i grafomotoryki). Dziecko doprowadza chłopca do dziewczynki zgodnie z podanym kodem. Zaznacza jego drogę czerwoną kredką według wzoru. W drugim zadaniu dziecko w każdej pętli skreśla to, co nie pasuje.
Piątek 16.04.2021r.
1. Proszę o przeczytanie wiersza dziecku i przeprowadzenie rozmowy na temat jego treści.
„Zbuduję rakietę” – Marlena Szeląg
Rakietę ogromną będę budować,
by kosmos cały w niej obserwować.
Już sklejam pudła, wycinam, rysuję,
do malowania farb nie żałuję…
Pojazd gotowy, jaki wspaniały,
jeszcze skafandry by się przydały!
I w końcu wsiadam do mej rakiety,
za chwilę odkryję kosmosu sekrety…
Zobaczę gwiazdy, ujrzę planety,
i warkocz złocisty niejednej komety.
A gdy na Ziemię z powrotem przylecę,
powiedzieć o wszystkim tacie polecę!
Rodzicu porozmawiaj ze swoim dzieckiem o treści wysłuchanego utworu:
Co zbudowało dziecko? Po co dziecko zbudowało rakietę? Z czego ją zbudowało? Co to są skafandry? Jak nazywa się osoba, która nosi skafander, lata rakietą i odkrywa kosmos? Co można zobaczyć w kosmosie? Co zrobi bohater wiersza, gdy wróci na Ziemię?
2. „Pobiegaj z Planetami” –Kliknij
3. Praca plastyczna „Nasze rakiety” – Do tego zadania potrzebne będą: rolka po ręczniku papierowym, duże papierowe koło i kwadraty, kolorowe paski bibuły. Dziecko maluje na dowolny kolor rolkę po ręczniku papierowym. Następnie nacina duże koło origami do połowy i skleja końce (tworzy stożek). Tak wykonany element przykleja do jednego z końców rolki. Na rolkę nakleja niewielkie kwadraty origami (okna). Do drugiego końca rakiety przykleja kolorowe paski bibuły.
4. Zabawa ruchowa, ćwiczenie fonacyjne „Podróż rakietą” – Dziecko staje w dowolnym miejscu i naśladuje kolejne czynności:
– odpalanie silników rakiety i jej start (w pozycji kucznej wypowiada głoskę s – najpierw cicho, potem coraz głośniej, powoli wstając);
– lot rakiety (maszeruje po obwodzie koła wypowiadając głoskę ż);
– lądowanie rakiety (powoli kuca, i wypowiada coraz ciszej głoskę f).
MIŁEJ ZABAWY!!!
Katecheza w grupie Krasnoludków
Drodzy rodzice otwórzcie poniższe linki i obejrzyjcie wspólnie z dziećmi:
22 Niedziela Milosierdzia Rok liturgiczny czesc 2 (1)
https://youtu.be/WJ9c0lJPCRQ
Język angielski- 12.04.2021r.
W tym tygodniu proponuję utrwalenie nowego słownictwa podczas słuchania i odgrywania piosenki tematycznej :”It’s cold!”:
Po raz pierwszy przeczytaj dziecku słowa piosenki, następnie ustańcie razem i zaśpiewajcie, obrazując jej treść ruchem (Możecie użyć też rekwizytów).
It’s cold- cold- cold! (Uderzaj dłońmi w ramiona)
1…2…3! (Licz na palcach)
Put-on – your- hat! (Udawaj, że zakładasz czapkę)
Just like me!( Wskaż na siebie)
It’s cold- cold- cold! (Uderzaj dłońmi w ramiona)
1…2…3! (Licz na palcach)
Put- on- your- jumper! ( Udawaj, że zakładasz sweter)
Just like me!( Wskaż na siebie)
It’s cold- cold- cold! (Uderzaj dłońmi w ramiona)
1…2…3! (Licz na palcach)
Put- on- your- coat!( Udawaj, że zakładasz płaszcz)
Just like me!( Wskaż na siebie)
It’s cold- cold- cold! (Uderzaj dłońmi w ramiona)
1…2…3! (Licz na palcach)
Put-on- your- boots!(Udawaj, że zakładasz zimowe buty)
Just like me!(Wskaż na siebie)
Życzę miłej zabawy
Anna Darkowska
Temat tygodnia – „MALI ODKRYWCY”
Wtorek 06.04.2021r.
1. Proszę o przeczytanie wiersza dziecku i przeprowadzenie rozmowy na temat dociekliwości bohatera utworu, można też wiersz włączyć, aby dziecko wysłuchało Kliknij i słuchaj
„Pytalski” – Jan Brzechwa
Na ulicy Trybunalskiej
Mieszka sobie Staś Pytalski,
Co gdy tylko się obudzi,
Pytaniami dręczy ludzi:
„W którym miejscu zaczyna się kula?
Co na deser gotują dla króla?
Ile kroków jest stąd do Powiśla?
O czym myślałby stół, gdyby myślał?
Czy lenistwo na łokcie się mierzy?
Skąd wiadomo, że Jurek to Jerzy?
Kto powiedział, że kury są głupie?
Ile much musi zmieścić się w zupie?
Na co łysym potrzebna łysina?
Kto indykom guziki zapina?
Skąd się biorą bruneci na świecie?
Ile ważą dwa kleksy w kajecie?
Czy się wierzy niemowie na słowo?
Czy jaskółka potrafi być krową?”
Dziadek już od roku siedzi
I obmyśla odpowiedzi,
Babka jakiś czas myślała,
Ale wkrótce osiwiała.
Matka wpadła w stan nerwowy
I musiała zażyć bromu,
Ojciec zaś poszedł po rozum do głowy
I kiedy powróci – nie wiadomo.
Rodzicu porozmawiaj ze swoim dzieckiem o treści wysłuchanego utworu: Jak miał na imię główny bohater wiersza? Co robił Staś Pytalski? Czy pamiętasz pytania, które zadawał chłopiec? Co stało się z babcią, dziadkiem, mamą i tatą Stasia, gdy usiłowali odpowiedzieć na pytania chłopca? Jak myślisz, w jakim celu Staś zadawał te wszystkie pytania? Co to znaczy być dociekliwym?
2. Zabawa ruchowa „Nasłuchuję, obserwuję” – Rodzic włącza rytmiczną muzykę. Dziecko-detektyw rytmicznie maszeruje przy dźwiękach muzyki. Gdy muzyka cichnie, rodzic podaje hasła.
Na słowa:
Obserwuj! – dziecko kładzie się na brzuchu, robi z dłoni lornetkę i patrzy przez nią do chwili, gdy ponownie usłyszy muzykę.
Na hasło:
Nasłuchuj! – dziecko podchodzi do ściany lub drzwi, przykłada do nich ucho i nasłuchuje.
3. Zabawa dydaktyczna rozwijająca logiczne myślenie „Kim jest zaginiony?” – Rodzicu przygotuj kilka przedmiotów należących do zaginionej osoby. Pobaw się z dzieckiem w detektywa. Dziecko-detektyw na podstawie znalezionych rzeczy (mogą to być również ilustracje) musi odgadnąć, kim jest zaginiona postać.
Postacie z baśni:
1. Kot w butach – kapelusz, buty (kozaki), spodek dla kota.
2. Kopciuszek – miotła, szmatka do kurzu, fartuszek, królewski pantofelek.
3. Czerwony Kapturek – czerwona czapeczka, koszyk ze smakołykami dla babci.
4. Księżniczka na ziarnku grochu – poduszka, korona, ziarno grochu.
Przedstawiciele różnych zawodów:
1. Lekarz – bandaż, stetoskop, plaster, biały fartuch.
2. Stomatolog – biały fartuch, pasta do mycia zębów, szczotka.
3. Fryzjer – nożyczki, grzebień, spinki do włosów, szampon.
4. Sprzedawca – zabawkowe pieniądze, zabawkowa kasa, kilka opakowań po produktach spożywczych lub zabawkowe produkty spożywcze.
5. Policjant – gwizdek, białe rękawiczki, zabawkowy lizak policyjny.
6. Nauczyciel – kreda, długopis, książka.
7. Malarz – farby, sztaluga, paleta do farb, karton, pojemnik z wodą.
8. Kosmetyczka – lakier do paznokci, waciki, pilniczek, zmywacz do paznokci.
4. Karta pracy dla 4-latków- str. 11 (rozwijanie logicznego myślenia, eksperymentowanie z kolorami). Do tego zadania będziemy potrzebować farb w żółtym i czerwonym kolorze i pojemnik. Dziecko opowiada, co robi dziewczynka na ilustracji i czego chce się w ten sposób dowiedzieć. Następnie miesza w pojemniku narysowanym na karcie farby w kolorach: żółtym i czerwonym, określając, jaki kolor powstał po połączeniu tych barw.
5. Karta pracy dla 5-latków – str. 20–21 (kształtowanie poczucia wartości związanej ze zdobywaniem wiedzy). Dziecko przygląda się ilustracji. Mówi, co robią dzieci, jak zdobywają wiedzę. Znajduje na ilustracji elementy pokazane z prawej strony. Liczy, ile ich jest, i umieszcza odpowiednie nalepki.
Środa 07.04.2021r.
1.Proszę o przeczytanie wiersza dziecku i przeprowadzenie rozmowy na temat zmysłów.
„Zmysły” – Gabriela Lipińska
Każdy z nas pięć zmysłów ma,
masz je ty, mam i ja!
Dwoje oczu mam
– patrzę nimi tu i tam.
Dwoje uszu mam
– wszystko dobrze słyszę sam.
Nos mi służy do wąchania,
dłonie zaś do dotykania.
Język jest do smakowania,
różnych potraw próbowania.
Smaki zaś czuję aż cztery:
gorzki, kwaśny, słodki, słony.
Który jest mój ulubiony?
Nie wiesz, drogi mój kolego?
Nie podpowiem ci, nic z tego!
Jednak zgadniesz chyba sam …
Teraz w buzi słodko mam…
Bo cukierek zjadłem, mniam!
Rodzicu porozmawiaj ze swoim dzieckiem o treści wysłuchanego utworu. Poproś dziecko, aby odpowiedziało na pytania: Co było wymienione w wierszu? Do czego służą oczy? Do czego służą uszy? Do czego służy nos? Do czego służą dłonie? Do czego służy język? Jak myślicie, co to są zmysły? Jaki jest ulubiony smak osoby opisanej w wierszu?
Posłuchaj piosenki – „Pięć zmysłów” – Kliknij
- Zabawa ruchowa „Narządy zmysłów” – dziecko spaceruje po pokoju przy dowolnej melodii. Podczas muzycznej pauzy rodzic wymienia nazwę jednego z narządów zmysłu, a dziecko go dotyka. Podczas zabawy rodzic stosuje zarówno liczbę pojedynczą, jak i mnogą, np. oko – oczy, a dziecko zgodnie z poleceniem pokazuje jedno oko lub dwoje
oczu.4. Zabawy sensoryczne „Nasze zmysły pracują” – Rodzicu pobawcie się z dzieckiem w zagadki sensoryczne.
– Zagadki węchowe. Dziecko (bez użycia wzroku) stara się rozpoznać następujące zapachy: majeranku, siana, cebuli, świeżej natki pietruszki (próbki w małych
pojemniczkach).
– Zagadki smakowe. Dziecko próbuje przygotowanych przez rodzica roztworów (bez wcześniejszego wąchania): wody z cukrem; wody z solą; wody z sokiem z cytryny;
soku grejpfrutowego.
– Zagadki dotykowe (bez udziału pozostałych zmysłów). Dziecko rozpoznaje dotykiem umieszczone w woreczku drobne przedmioty: ziarnko grochu, mały kamyk,
orzech włoski, kulka.
– Zagadki słuchowe.
Zabawa 1. Dziecko zamyka oczy. Rodzic wypowiada cichym głosem dowolne słowo – dziecko ma za zadanie powiedzieć na głos, jakie to słowo.
Zabawa 2. Rodzic porusza się po pokoju, co kilka kroków gra na dzwonku. Dziecko ma zamknięte oczy, po każdym dźwięku robi krok w kierunku rodzica i źródła dźwięku.
5. Karta pracy dla 4-latków str. 12 (utrwalanie wiadomości na temat zmysłów). Dziecko koloruje to, co intensywnie pachnie, oraz otacza pętlą zdjęcie narządu zmysłu pozwalającego czuć zapach.
6. Karta pracy dla 5-latków str. 22 (rozwijanie słuchu fonemowego, czytanie globalne wyrazu parasol). Dziecko łączy linię planety i rakietę z obrazkami, których nazwa zaczyna się głoską p.
Czwartek 08.04.2021r.
1. Zabawa dydaktyczna połączona z zabawą badawczą „Moje ciało” – Rodzicu zaproś swoje dziecko na wycieczkę w głąb ciała i zadaj pytanie:
– Co to jest skóra? Czy skóra się rusza? Co jest na skórze? (dziecko może obejrzeć swoją skórę pod szkłem powiększającym) Co mamy pod skórą? (kości, narządy)
– Gdzie mamy serce? (po lewej stronie klatki piersiowej) – w tym miejscu możecie nakleić czerwone samoprzylepne serce.
– Co to jest puls? Dziecko podejmuje próby odnalezienia pulsu pod żuchwą.
– Jak nazywają się części ciała?- nazywajcie i pokazujcie je wspólnie.
Posłuchaj piosenki – „Poznajemy części ciała” – Kliknij
2. Zabawa ruchowa „Dotknij części ciała…” – dziecko spaceruje po pokoju przy dowolnej melodii. Gdy muzyka cichnie, rodzic wymienia nazwę jednej części ciała, a dziecko jej dotyka. Podczas zabawy rodzic stosuje zarówno liczbę pojedynczą, jak i mnogą, np. noga– nogi, a dziecko zgodnie z poleceniem pokazuje jedną nogę lub dwie nogi.
3. Ćwiczenie sprawności narządów mowy „Ile zębów mam w buzi?”- Rodzicu poproś dziecko, by przesunęło językiem po górnych zębach (następnie po dolnych) i je policzyło. Ważne jest, by dziecko dotknęło każdego zęba czubkiem języka. Możecie wykorzystać do tego zadania lusterko, aby dziecko uważnie przyjrzało się czynnościom, które wykonuje.
4. Karta pracy dla 4-latków str. 13 (ćwiczenie motoryki małej, ćwiczenia w liczeniu). Dziecko wycina kostki i nakleja je przy zdjęciach, na których są części ciała występujące w naszym ciele podwójnie lub pojedynczo.
5. Karta pracy dla 5-latków str. 23 (ćwiczenie orientacji przestrzennej). Dziecko koloruje prawą rękawicę astronauty na niebiesko. Wycina elementy ze s. 49: rakietę nakleja z prawej strony astronauty, a łazik – z lewej strony. Nad astronautą umieszcza planetę, a pod astronautą rysuje tyle kamieni, żeby było ich razem 7. Na koniec dziecko rysuje szlaczek po śladzie i po kropkach.
Piątek 09.04.2021r.
1. Zabawa językowa „Układamy zagadki” – Rodzicu spróbujcie wraz z dzieckiem ułożyć zagadki na temat części ciała i zmysłów.
2. Zabawa naśladowcza „Lustra” – dziecko z rodzicem stają naprzeciw siebie. Jedna osoba z pary jest lustrem, a druga ją naśladuje. Dziecko przegląda się w lustrze, a lustro naśladuje jego ruchy. Następnie rodzic zamienia się rolami z dzieckiem.
3. Zabawa rytmiczna „Co potrafi moje ciało”– dziecko spaceruje w różnych kierunkach, powtarza i wytupuje/wyklaskuje rytm, używając do tego celu różnych części ciała.
Wytupuje rytm nogami: stopy– stopy– stopy– stopy, klaszcze nad głową: ręce– ręce– ręce– ręce, pstryka palcami: palce– palce– palce– palce, wykonuje skręty: głowy: głowa– głowa– głowa– głowa, oklepuje uda: nogi– nogi– nogi– nogi, pociera dłoń o dłoń: dłonie– dłonie– dłonie– dłonie do ulubionej muzyki.
4. Praca plastyczna „Rysuję siebie” – Usiądźcie na dywanie. Rodzicu pomóż dziecku opisać jego wygląd. Dziecko może patrzeć w lusterko. Dziecko mówi, np. „mam niebieskie oczy, proste włosy”. Następnie dziecko siada przy stoliku i rysuje siebie. Ważne, by na ilustracji znalazła się głowa z zaznaczonymi oczami, nosem i ustami oraz włosami w odpowiednim kolorze.
5. Karta pracy dla 5-latków str. 24 (rozwijanie logicznego myślenia i percepcji wzrokowej). Dziecko koloruje elementy, z których została zbudowana rakieta. W drugim zadaniu dziecko łączy linią gwiazdy od 1 do 7.
Język angielski
W ramach nauki i zabawy zdalnej proponuję zapoznanie się
z materiałem on- line :
https://www.youtube.com/watch?v=sQbSfZu26B8
Powtarzajcie kilkukrotnie, wspólnie nazwy poszczególnych części garderoby.
Dla chętnych zamieszczam również kartę pracy do pobrania :
Temat tygodnia „WIELKANOC”
Poniedziałek – 29.03.2021r – poniedziałek
- Prosimy rodziców o przeczytanie dziecku opowiadania – „O kurce, która zapominałaby o tradycji” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat zwyczaju malowania jajek na Wielkanoc.
„O kurce, która zapominałaby o tradycji” – Marlena Szeląg
Słońce tego dnia odważnie przedzierało warstwę chmur, a jego promienie ogrzewały wymarzniętą po zimie ziemię. I choć już niespełna miesiąc temu zniknęły ostatnie śniegi, a na wierzbach pojawiły się kotki, to dopiero ten dzień przyniósł prawdziwe ocieplenie.
Wiejską dróżką wijącą się pomiędzy pastwiskami, polami i łąkami, wesoło podśpiewując, maszerował tego dnia młodziutki suseł Sylwek, który niedawno obudził się z zimowego snu. Szedł dość długo i poczuł się zmęczony. Rozejrzał się wokół i zauważył wysoką lipę. Postanowił do niej podejść na odpoczynek. Gdy zbliżył się nieco do drzewa, spostrzegł siedzącą pod nim smutną kokoszkę i rozsypane wokół niej jajka.
– Cześć, jestem Sylwek. Co ci się stało? – zapytał z ciekawości suseł.
– Ja, ja… nie wiem. Nic nie wiem, bo nic nie pamiętam! Bardzo boli mnie głowa, mam ogromnego guza! – rzekła przestraszona, obolała kurka i zapłakała.
– Zaraz, zaraz, nie płacz. Pomogę ci… – rzekł suseł serdecznym tonem i zabrał się do zbierania rozsypanych na ścieżce kolorowych jajek. Wrzucał je z powrotem do białego koszyka z żółtą wstążką.
– Może ty wiesz, kim jestem i co tu robię? – zapytała kokoszka głosem pełnym nadziei.
– Niestety nie wiem, ale czekaj… Nie martw się! Jak razem pomyślimy, to na pewno coś wymyślimy!
W końcu… co dwie głowy, to nie jedna! – pocieszył kokoszkę Sylwek i zaczął drapać się po czole, myśląc, co mogło się stać. Wyjął ze swojej torby wielką lupę i przeglądał z wielką
dokładnością ścieżkę w poszukiwaniu czegoś, co pomogłoby rozwiązać zagadkę.
– Już wiem! To jest przyczyna całego zajścia! – suseł podskoczył z radości i wskazał na wystający gruby korzeń lipy. Wyjaśnił, że prawdopodobnie nieuważna kurka potknęła się o niego i przewróciła. Stąd guz na głowie, utrata pamięci i rozsypane na ścieżce jajka.
– Masz rację, coś mi się przypomina. Tak, potknęłam się o niego i uderzyłam o ten tu kamień
– zaczęła sobie przypominać kokoszka. – Szłam, o tamtędy, z koszykiem tych jajek, ale dokąd szłam? Tego już nie pamiętam… – kurka znów posmutniała
– Ty, popatrz! Popatrz na te jajka! One są dziwnie kolorowe! Przecież nie ma takich jajek.
Ktoś musiał je pomalować! – krzyknął suseł.
– Ale po co komu pomalowane jajka? – zdziwiła się kurka.
– Tego nie wiem, ale się dowiem. Czekaj, pomyślmy troszeczkę – to mówiąc, suseł znowu zasępił się i zatopił w rozmyślaniach., ale mimo że długo myślał, nic nie przychodziło mu do głowy.
– Witajcie, moi przyjaciele! Co tak dumacie pod tym drzewem?! – ukłonił się zając, który pojawił się nie wiadomo skąd.
– Cześć, próbujemy rozwikłać zagadkę podroży kurki i tajemnicę kolorowych jajek – odrzekł suseł.
– Przecież to proste! To są pisanki. Przed Wielkanocą maluje się jajka, żeby były kolorowe.
To taka pradawna tradycja. Kolorowe jajko jest symbolem świąt.
– Aaa, teraz pamiętam! Już wszystko sobie przypomniałam! – wykrzyknęła uradowana kurka i opowiedziała całą historię. Wczoraj wieczorem malowała jajka, żeby dzisiaj rozdać je zwierzętom, które prosiły ją o pomoc w ich ozdabianiu.
– Pewnie czekają na pisanki, a ja już jestem spóźniona. Będą zasmuceni, jeśli dziś im ich nie dostarczę. Nie będą mogli świętować Wielkanocy! Muszę czym prędzej rozdać je przyjaciołom, żeby tradycji stało się zadość. Pomożecie mi? – zapytała kokoszka swoich nowych znajomych.
I tak we troje roznosili barwne jajka aż do samego zmierzchu.
– Rozdaliśmy wszystkie pisanki. Niestety kurko, dla ciebie zabrakło… Nie została ani jedna…
Część stłukła się podczas twojego porannego upadku… – zasmucił się suseł.
– To nic! – powiedziała kokoszka i dodała – zaraz nowe pomaluję i siebie oraz was nimi obdaruję!
– A ja ci chętnie pomogę! – skoczył zając z radości.
– Ja też się przyłączę, choć nigdy jajek nie malowałem i świąt w ten sposób nie świętowałem! – powiedział zachwycony suseł.
Zwierzęta w domu kurki malowały jajka poł nocy, dobrze się przy tym bawiąc. A rano zasiedli razem do wielkanocnego śniadania, które przygotowała kokoszka w podzięce za pomoc. Na stole nie zabrakło oczywiście barwnych pisanek, które tak skrzętnie cała trojka ozdabiała kilka godzin temu.
– Tradycja to dobra rzecz! Kultywując ją, można się dobrze bawić i razem spotkać. To takie ożywianie na chwilę pradawnych zwyczajów. Od dziś i ja będę w ten sposób obchodził Wielkanoc! – powiedział szczęśliwy suseł, trzymając w łapce pomalowaną niezdarnie przez siebie pisankę.
Prosimy o zadanie dziecku pytań do wysłuchanego utworu: Kogo podczas wiosennego spaceru napotkał suseł Sylwek? Co si przytrafiło kokoszce? Kto pomógł rozwikłać zagadkę kolorowych jajek? Jak nazywały się kolorowe jajka, które rozsypała kurka? Czego symbolem jest pisanka? Po co kurka niosła kolorowe jajka? Kto pomógł jej w roznoszeniu jajek? Dlaczego dla kurki zabrakło pisanek? W jaki sposób zwierzęta rozwiązały ten problem? Kto zasiadł do świątecznego śniadania w domu kurki? Co postanowił suseł Sylwek, gdy trzymał w łapce pisankę, i dlaczego?
- „Zbieramy rozsypane jajka” – zabawa ruchowa, utrwalanie nazewnictwa związanego z orientacją przestrzenną. Rodzic rozmieszcza w rożnych miejscach w pokoju kolorowe jajka (papierowe sylwety). Dziecko maszeruje po pokoju w rytmie (muzyka dowolna, np. Pisanki pisanki – kliknij w link „Pisanki, pisanki”). Gdy muzyka cichnie, dziecko szuka ukrytych sylwet pisanek. Wznowienie muzyki ponownie przywołuje dziecko do marszu. Gdy wszystkie pisanki zostaną odnalezione, dziecko siada i przelicza swoje pisanki i mówi, gdzie je znalazło, np. na półce, pod stołem, na krześle, obok drzwi, za misiem, przed lalą, na parapecie, między kwiatami
- „Lepię jajeczka” – lepienie z plasteliny. Dziecko lepi z plasteliny kolorowe jajka. (rozwijanie motoryki małej i regulacji napięcia mięśniowego)
- „Siejemy rzeżuszkę” – ćwiczenia praktyczne. Dziecko w dowolny sposób ozdabia zewnętrzne ścianki pojemnika po twarożku. Następnie wkłada do środka watę, wsypuje ziarenka rzeżuchy i podlewa je wodą. Pojemnik z nasionkami umieszczamy na oknie. Pamiętajmy o regularnym podlewaniu i obserwowaniu.
- Ćwiczenie logopedyczne – usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.
- Jajko – dziecko otwiera i zamyka wargi, układając je tak , aby były zaokrąglone jak jajko.
- Gorące jajko – dziecko nabiera powietrze nosem, a wypuszcza ustami, naśladując dmuchanie jajek.
- Baranki na hali – baranki wędrują w górę i dół, pasąc się na hali – dziecko opiera czubek języka raz za górnymi, a raz za dolnymi zębami.
- Kura liczy kurczęta – dzieci dotykają czubkiem języka do każdego zęba w jamie ustnej: najpierw na górze, potem – na dole.
- „Lekcja ciszy i milczenia” – ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej wg M. Montessori, chodzenie po elipsie z jajkiem na łyżce. Podczas tej zabawy dziecko nie tylko idzie w ciszy po obwodzie elipsy,( kształt elipsy można zrobić z pasków papieru) stopa za stopą, ale dodatkowo trzyma na dużej łyżce styropianowe (może być plastikowe) jajko (jajko nie może spaść na podłogę). W zabawie może uczestniczyć cała rodzina.
- Karta pracy dla 5-latków – str. 45 (rozwijanie percepcji wzrokowej, ćwiczenia grafomotoryczne)
Wtorek – 30.03.2021r.
- Zabawa – gdzie jest pisanka? – 3 jednakowe kubki, małe jajeczko ozdobne/czekoladowe lub kulka- coś co zmieści się pod kubkiem. Rozkładamy przed dzieckiem 3 kubeczki, chowamy pod jednym z nich jajeczko i przestawiamy kubki- dziecko przygląda się, wodzi wzrokiem, następnie próbuje podnieść kubek, pod którym ukryło się jajeczko
- „Śmigus” – słuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści.
„Śmigus” – Maria Konopnicka
Panieneczka mała
Rano dzisiaj wstała:
Śmigus! Śmigus!
Dyngus! Dyngus!
Bo się wody bała.
Panieneczka mała
W kątek się schowała!
Śmigus! Śmigus!
Dyngus! Dyngus!
Bo się wody bała.
Panieneczka mała
Sukienkę zmaczała:
Śmigus! Śmigus!
Dyngus! Dyngus!
Choć się wody bała.
Rodzic zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu: O jakiej tradycji była mowa w wierszu? Kto wstał rano? Czego się bała Panieneczka? Gdzie się schowała? Co zmoczyła Panieneczka?
- „Lany Poniedziałek” – rozmowa przy ilustracjach na temat tradycji związanych ze śmigusem – dyngusem. Rodzic opowiada dziecku o zwyczajach i symbolice lania wodą. Wykorzystuje do tego celu ilustracje z internetu.
Śmigus-dyngus nazywano inaczej „oblewanką” lub „Świętym Lejkiem”. W dawnych czasach nazwę śmigus – dyngus traktowano rozdzielnie. Śmigus – oznaczał oblewanie wodą oraz uderzanie dziewcząt po nogach rózgą z palmy, natomiast dyngus – oznaczał wręczanie datków stanowiących wielkanocny okup.
- „Kubeł wody” – zabawa z rymowanką. Pośrodku pokoju stoi dziecko z wiaderkiem, w którym jest kilka niebieskich kawałków papieru zgniecionych w kulkę (symbolizujących wodę). Rodzice i rodzeństwo maszerują po obwodzie koła, recytując tekst: Trzymasz w rękach kubeł wody, dla tradycji, dla przygody i zatrzymują się. Dziecko ze środka koła mówi: W śmigus-dyngus ciebie złapię, wodą z kubła cię ochlapię! – i łapie jedno osobę, aby „wylać” na nie wodę z wiaderka (wysypać kulki), inni uczestnicy zabawy uciekają. Ten, kto zostanie „oblany wodą”, zbiera kulki do wiaderka i wchodzi do środka koła. Zabawę powtarzamy.
„Kubeł wody” – Marlena Szeląg
– Trzymasz w rękach kubeł wody, dla tradycji, dla przygody.
– W śmigus-dyngus ciebie złapię, wodą z kubła cię ochlapię!
- „Śmigusówki” – malowanie farbami akwarelowymi. Dzieci malują farbami akwarelowymi sylwety śmigusówek narysowane na kartkach.
śmingusówka
- Karta pracy dla 5-latków – str.46 (rozwijanie percepcji wzrokowej i umiejętności językowych)
Środa – 31.03.2021r.
- Ćwiczenia oddechowe – Koszyczek i jajeczka. Rysunek koszyczka, słomka, kolorowe, małe jajka wycięte z papieru. Dzieci otrzymują rysunek koszyczka i kolorowe, papierowe pisanki. Mają za zadanie przenieść pisanki do koszyczka za pomocą słomek. Kładą słomkę na papierowym jajku, wciągają powietrze w słomkę, zasysając jajko, przenoszą je do koszyka
2. Kolorowe kraszanki (objaśniamy dzieciom co to są kraszanki) Pokazujemy dzieciom kolorowe wycięte z papieru kraszanki. (w zabawie może uczestniczyć cała rodzina)
Każda kraszanka rusza się inaczej.
– niebieskie kraszanki – skaczą w miejscu,
– żółte kraszanki – robią pajacyki,
– czerwone kraszanki – kiwają się na boki,
– zielone kraszanki – kręcą się wokół własnej osi.
Włączamy dowolną piosenkę, może być tematyczna np. kliknij w link poniżej – „Kura i pisanki”. Dziecko swobodnie maszeruje, gdy np. piosenka cichnie lub w czasie refrenu – pokazujemy wybraną kraszankę, dzieci wykonują ruchy przypisane kolorom kraszanek.
Kliknij w link – „Kura i pisanki”
- Zabawa dydaktyczna – Co jest związane z Wielkanocą? Przedmioty lub obrazki: Koszyk, pisanki/kraszanki, palma wielkanocna, baranek cukrowy, imitacja kurczaczka, bombka, łańcuch choinkowy. Rozkładamy przed dziećmi różne przedmioty. Wspólnie ustalamy, co pasuje do świąt wielkanocnych, a co do nich nie pasuje. Dzieci uzasadniają swój wybór.
- Ćwiczenia grafomotoryczne „Jajko”. Dzieci najpierw rysują kształt jajka w powietrzu, na stoliku, na dywanie, na plecach drugiej osoby. Pokazujemy właściwy kierunek rysowania (od góry, z prawej strony ku lewej).
- Gra online – memory (odkryj taki sam obrazek) – Kliknij
- Karta pracy dla 5-latków – str. 47 (rozwijanie percepcji wzrokowej, opowiadanie treści obrazka)
Czwartek 01.04.2021r
- Masażyk „Pisanka”. (zabawa dla całej rodziny) Jedna osoba (pisanka) siada na dywanie w siadzie skrzyżnym, druga siada za nim, w siadzie rozkrocznym, i na plecach „pisanki” rysuje wzory -paski poziome, paski pionowe, kropki, kratkę itp. Przy powtórzeniu zabawy zamieniamy się miejscami.
- „Wielkanocne symbole” – kliknij w poniższy link i obejrzyj Wielkanocny symbole.
- Zabawa ortofoniczna „Zwierzęta z wielkanocnego koszyczka”.
Wiklinowy koszyczek, baranek, kurczaczek, kogut lub obrazki zwierząt. Dzieci naśladują głosy i ruchy zwierząt, które pokazujemy wyjmując je z koszyczka (kurczątko: pi, pi, pi – kucają i poruszają ugiętymi w łokciach rękami jak skrzydełkami, baranek: bee, bee, bee – czworakują, kogucik: kukuryku – stają i uderzają o uda dłońmi prostych rąk.
- Zagadki:
Leży w koszyczku obok baranka malowana we wzorki to … (pisanka)
Zrobione z wydmuszek, pięknie malowane –
w szlaczki kolorowe albo nakrapiane. (pisanki)Wśród pisanek leży, ma żółty kubraczek.
Powiedz, co to jest. To mały… (kurczaczek)Żółciutkie, puchate, w koszu siedzą same,
głośno krzyczą: pi, pi, czekając na mamę. (kurczak)Stoi bielutki obok pisanek, nasz wielkanocny … (baranek)
Jeden taki dzień w całym roku mamy,
że gdy nas obleją, to się nie gniewamy. (Lany Poniedziałek)Ukrywa w Wielkanoc słodkości różne, więc każde dziecko na niego czeka. Zobaczyć go jednak – wysiłki to próżne, bo on susami – kic! Kic! Ucieka. (zajączek)
Długie uszy, szare futro, trochę jest nieśmiały
i z ogonkiem jak pomponik, cały dzień po lesie goni. (zajączek)Przeważnie jestem biały i na stole leżę.
Kładą na mnie sztućce, stawiają talerze. (obrus)Żółciutkie kuleczki za kurą się toczą.
Kryją się pod skrzydła, gdy wroga zobaczą. (kurczątka) - Wydrukuj, którą chcesz pisankę i pomaluj –
- . Karta pracy dla 5-latków – str. 48 (uzupełnianie brakujących elementów na obrazku wielkanocny stół)
Piątek – 02.04.2021r
- „Święta Wielkanocne” – animacja do piosenki (kliknij w link poniżej)
- Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej „Wielkanocny stół.”
Nadeszła Wielkanoc. Czas wielkiej radości!
Już stół wielkanocny czeka na swych gości.
Pełno na nim potraw: kiełbaska i żurek, baba lukrowana, tuż obok mazurek…
Dom pachnie czystością, porządki skończone.
Czas na odpoczynek. Wszystko już zrobione!
Święconka na stole, a spośród pisanek, jak każe tradycja, wystaje baranek!
To czas na życzenia, na chwile radości i niech w naszych sercach miłość ciągle gości.
Rozmowa na temat wysłuchanego utworu. − Jakie potrawy znajdują się na wielkanocnym stole? − Dlaczego ludzie sprzątają przed świętami w domach? − Co znajduje się w koszyczku ze święconką? − Dlaczego ludzie w czasie świąt są na ogół weseli i mili dla innych?
- „Wielkanocny stół” – piosenka, posłuchaj – Kliknij
- – A teraz zabaw się z Królikiem – Kliknij i baw się
- Na koniec – obejrzyj bajeczkę klikając w poniższy link
Maks i Ruby: Wielkanocny Kapelusz/Parada Wielkanocna/Zajączek Wielkanocny
Życzenia wielkanocne to jeden ze zwyczajów – składamy je w niedzielny poranek przy okazji dzielenia się jajkiem, zasiadając do pięknie udekorowanego stołu. Następnie dzielą się pokarmami poświęconymi w Wielką Sobotę. Właśnie temu obrzędowi towarzyszy składanie życzeń, bez którego nie wyobrażamy sobie rodzinnej, odświętnej atmosfery.
ŻYCZENIA WIELKANOCNE DLA RODZICÓW I DZIECI
od Pani AGNIESZKI i od Pani IZY
„Zajączek piszczy wśród pisanek, ma na głowie kwiecia wianek. Podmuch wiosny na jego skroni i kurczaczka ma na dłoni. Obok baranek w trawie figluje i Wielkanoc nam zwiastuje. Zajączek baziami strzela z procy i życzy wszystkim: radosnej Wielkanocy!”
ALLELUJA!
Katecheza w grupie Krasnoludków
Drodzy rodzice otwórzcie poniższe linki i obejrzyjcie wspólnie z dziećmi:
https://youtu.be/NP1aEBz5og8 – Wielki Czwartek
https://youtu.be/uxGmmLGbrps – Wielki Tydzień
https://youtu.be/sC4o9AuysWw – Bajka o Zmartwychwstaniu Pańskim
https://youtu.be/PrCTwTwCVXU – Życzenia Wielkanocne