Gminne Przedszkole w Baranowie

Grupa „SMERFY”

Witamy serdecznie wszystkie Smerfy i waszych Rodziców, zachęcamy do wykonania naszych propozycji na najbliższy tydzień.

Dziękujemy za zaangażowanie i pomoc w realizacji treści programowych.

Tydzień 24.01 – 28.01.2022 r. – „Dbam o zdrowie”

 1. „O źrebaku, który nie doceniał posiadanego zdrowia” M. Szeląg            – przeczytaj dziecku opowiadanie i porozmawiaj na jego temat.

 Zielona polana i las tuż obok bystrego górskiego potoku były domem wielu zwierząt, także dzikich koni.

– Ihaha, zobaczcie, jaki jestem szybki! Kiedyś na pewno wygram mistrzostwa w bieganiu! –cieszył się źrebak Ferduś, bijąc swój nowy czasowy rekord galopowania.

– Tak, kiedyś na pewno zostaniesz mistrzem! – przytaknęła sarenka Lola, która była jego najlepszą przyjaciółką. – A teraz chodź, odpocznij obok mnie!

Kiedy tak razem wylegiwali się na polanie, muskani przez ciepłe promienie słońca, wiatr przywiał niedaleko nich kartkę z gazety. Ferduś od razu się nią zainteresował.

– Co to jest?

– To kartka z gazety. Pewnie należy do człowieka – pouczała przyjaciela sarenka.

– O rety, rety! Nigdy czegoś takiego nie widziałem! Ciekawe, co na niej jest? Idę zobaczyć!

– zawołał podekscytowany Ferdek i pobiegł obejrzeć papier. Była to kartka z dziecięcej gazety przedstawiająca zabawkowe kolorowe kucyki, różnobarwne jednorożce i latające koniki zwane pegazami. Ferdek otworzył oczy ze zdumienia. Bardzo urzekły go te piękne istoty, których nigdy w życiu nie widział.

– Jakie one piękne! Cudowne! A te… te mają nawet skrzydła! Mogą wzbijać się w przestworza i latać wysoko, ponad szczyty gór, do samych chmur i gwiazd! Też tak bym chciał… – rozmarzył się źrebak.

– Ferdku, to są bajkowe stworzenia. Takie na świecie nie istnieją – wytłumaczyła Lola, po czym czmychnęła do lasu. Miała jeszcze parę rzeczy do zrobienia.

Ferdek został sam i nadal wpatrywał się w kolorowe kucyki z gazety. Jeszcze bardziej zapragnął latać. Wstał i zaczął podskakiwać, próbując ze wszystkich sił unieść się w powietrze. Bezskutecznie. Po wielu nieudanych próbach latania usiadł smutny i zrezygnowany na trawie. Zapłakał. Całej tej sytuacji zza krzewów przyglądała się nieustępliwie jakaś dziwna istota. Nie było to zwierzę, nie był to człowiek. Gdy źrebak szlochał, odważyła się podejść do niego.

– A ty, kim jesteś? Nigdy tu kogoś takiego nie widziałem… – zapytał zaskoczony konik.

– Ja jestem leśnym skrzatem. Na imię mam Berecik i myślę, że jestem w stanie ci pomoc – powiedział zachęcająco nieznajomy. Źrebak ożywił się i z entuzjazmem w głosie powiedział:

– Naprawdę! Ihaha! Zrobię wszystko, żeby tylko chociaż na chwilę wzbić się w powietrze!

– Widzisz, tak się składa, że możemy sobie nawzajem pomoc. Ja jestem już starym skrzatem.

Bardzo choruję i chciałbym chociaż na chwilę znowu poczuć się zdrowy. Ty jesteś młody, silny i zdrowy, a chciałbyś latać. Oto moja PROPOZYCJA. To jest magiczny napój. Jeśli razem go wypijemy, to tak, jakbyśmy zawarli ze sobą pakt. Ty oddasz mi swoje zdrowie, a ja sprawię, że będziesz latał. Zastanów się dobrze, czy ci to odpowiada.

– Oczywiście, że odpowiada! Nie boję się choroby, w końcu konie mają końskie zdrowie!

– Ferdek bez namysłu wypił pół flakonika czarodziejskiej mikstury. Skrzat posmakował drugiej połowy i powiedział:

– Od jutra zaklęcie zacznie działać. Jeśli jednak rozmyślisz się, wypij tę zieloną miksturę

z tej oto buteleczki, a wszystko będzie po staremu. Tylko pamiętaj, zrób to jutro o północy, inaczej napój straci moc! – to mówiąc, skrzat przekazał flakonik z tajemniczą zieloną miksturą źrebakowi i uciekł.

Kiedy następnego dnia Ferdek obudził się, zauważył, że na jego grzbiecie wyrosły wielkie, piękne, kolorowe skrzydła. Pomachał nimi i wzbił się w powietrze. On latał, naprawdę latał!

Wszystkie leśne zwierzęta przecierały oczy na widok fruwającego konia. Nawet Lola nie mogła w to uwierzyć. Szczęście źrebaka nie trwało jednak zbyt długo, bo z godziny na godzinę czuł się coraz gorzej, zdrowie powoli go opuszczało. Coraz bardziej bolały go kości i mięśnie, gorzej widział i słyszał, ledwo miał siłę się ruszyć. Przez to wszystko odechciało mu się biegać i latać. Dopiero wtedy docenił to, jak bardzo wartościowe jest zdrowie, którego tak łatwo i bez namysłu się pozbył. Ciężko chory, obolały, wyczekiwał środka nocy, by moc wypić tajemniczą zieloną miksturę. Równo o północy, nie zważając już na nic, w pośpiechu wypił magiczny napój.

Następnego dnia rano źrebak znów był rześki i pełen energii. Co prawda nie umiał latać, ale wcale mu to nie przeszkadzało. Cieszył się, że znowu ma siłę i może biegać. A zdrowia nie zamierzał już nigdy nikomu oddać, bo zrozumiał, jaki to wielki skarb.

Zadaj dziecku pytania do wysłuchanego opowiadania:

Jakie zwierzęta występowały w opowiadaniu? Jak miały na imię? Co przywiał na polanę wiatr? Dlaczego źrebaka zafascynowała kartka z dziecięcej gazety? Kto pojawił się na polanie, gdy koń zaczął szlochać? W jaki sposób skrzat spełnił marzenie Ferdka o lataniu? Dlaczego Ferdek żałował swojej decyzji o zawarciu umowy ze skrzatem? W jaki sposób źrebak powrócił do zdrowia?

2.„Śniegowa dmuchawa” –  do tej zabawy będziecie potrzebować: woreczków zamykanych na górze, słomek, kuleczek styropianu. Do woreczka wsypujemy kuleczki styropianu i zamykamy go, a od dołu robimy otwór na słomkę.  Zadaniem waszym jest dmuchanie do środka woreczka tworząc śniegową zamieć. Powodzenia!!!

3.„A psik!” – zabawa ruchowa z chusteczkami higienicznymi. Każde dziecko bierze po jednej chusteczce i dowolnie improwizuje przy dowolnej muzyce, machając chusteczką. Natomiast podczas muzycznej pauzy dziecko zaczyna kichać: Aaaa psik! i udawać, że czyści nos chusteczką. Zaproście swoich rodziców do wspólnej zabawy.

4. „Co robić, by być zdrowym?” – rozmowa kierowana. Porozmawiacie ze swoimi dziećmi na temat dobrych nawyków, które pomagają zachować zdrowie: odpowiednia ilość snu, pobyt na świeżym powietrzu, ubieranie się odpowiednio do pogody, uprawianie sportu, zdrowe odżywianie się, zachowanie odpowiedniej higieny ciała oraz utrzymywanie czystości w najbliższym otoczeniu.

5. „ Pudełko pełne zdrowia”- zabawa sensoryczna, rozpoznawanie dotykiem. Rodzic przygotowuje pudełko, w którym umieszcza owoce i warzywa. Dziecko za pomocą dotyku rozpoznaje i nazywa owoc lub warzywo. Podzielcie każdą nazwę na sylaby.

6. „W aptece” M. Buczkówna przeczytaj dziecku wiersz.

„W aptece”

Mam kłopot:

Zachorowały dwie lalki

I miś.

Muszę iść do apteki

Po leki.

Lalki mają kaszel,

A miś tak ochrypł,

Że może tylko szeptać.

– Dzień dobry!

Tu jest recepta:

„Aspiryna, proszek

Na ból głowy

I kwiat lipowy”.

– Bardzo proszę.

– Ile płacę?

– Trzy grosze.

– Dziękuję! Do widzenia!

Zadaj dziecku pytania do wysłuchanego utworu: Kto zachorował? Na co zachorował miś, a na co lalki? Gdzie poszedł bohater wiersza? Co kupił w aptece? Co to jest recepta? Ile zapłacił miś?

7. „Czystość” M. SzelągPrzeczytaj dziecku wiersz i porozmawiajcie na temat jego treści. Nauczcie się go na pamięć.

„Czystość”

 Czystość dzisiaj to podstawa!

To nie z brudem jest zabawa,

ale z mydłem uścisk dłoni,

niech od brudu każdy stroni!

Kto czystością chce się chlubić,

musi mydło wnet polubić!

Zadaj dziecku pytania do wysłuchanego utworu: O czym mówi wiersz? Co to znaczy być czystym? Co trzeba polubić, by szczycić się czystością? Jakie inne rzeczy są pomocne w zachowaniu czystości (higieny)?

8. „Myjemy się” – zabawa ruchowa, naśladowcza, utrwalanie nazw części ciała.  Dajcie dziecku gąbkę, którą będą myły wymienianą przez was część ciała. Np. Teraz myjemy brzuch, a dziecko za pomocą gąbki naśladuje mycie brzucha.

Podzielcie na sylaby wymienione części ciała (ręka, noga, głowa, itp.)

9. „Polka kłanianka” – zabawa ruchowa.

Kręcą się kółeczka, póki gra poleczka.   – Dzieci obracają się dokoła.

Kręcą się kółeczka, póki polka gra!         – Dzieci obracają się dokoła.

Teraz ukłon aż po pas.                                – Kłaniają się sobie.

Piękny ukłon jeszcze raz.                            – Kłaniają się sobie.

Tupnij raz, klaśnij też                                   – Tupią, klaszczą

i zrób obrót, tra, la, la!                                   – Obracają się

Tupnij raz, klaśnij też,                                    – Tupią, klaszczą.

skoczna polka, hop sa, sa!                              – Robią podskoki.

10. Zagadki

Pienię się – lecz nie ze złości,
przyjaźnię się z wodą.
Kto mnie lubi, ten się cieszy
zdrowiem i urodą. (mydło)

Schowała się w tubie,
używać jej lubię,
a i mała szczotka
chętnie się z nią spotka. (pasta do zębów)

Kwadratowa, biała bywa,
w kieszeni ją nosisz.
Często jej używasz,
kiedy katar zgłosisz. (chusteczka hig.)

Jaka jarzyna – powiedzcie mi
może nam z oczu wycisnąć łzy. (cebula)

Dobra gotowana, dobra i surowa.
Choć nie pomarańcza, a pomarańczowa. (marchewka)

11. „Piramida zdrowia”- tworzenie piramidy zdrowia. Wytnijcie z gazet produkty spożywcze i stwórzcie z dzieckiem piramidę zdrowia.

 

Język angielski – 28.01.2022r.-

Drogie Smerfy i Rodzice:

W tym dniu proponuję rozwinięcie umiejętności liczenia po angielsku.

Proszę przesłuchajcie piosenkę – „Numbers Song Let’s Count 1-10”,

dostępna pod linkiem poniżej:

https://www.youtube.com/watch?v=85M1yxIcHpw

po kilkukrotnym przesłuchaniu, spróbujcie również zatańczyć! Gdy się spotkamy w przedszkolu, zrobimy to wspólnie.

Zachęcam również do utrwalenia waszej wiedzy w grze on – line dostępnej pod linkiem poniżej:

https://zdobywcywiedzy.pl/platforma/kurs/4821/liczenie-do-10-po-angielsku-licze-do-dziesieciu

Życzę Wam powodzenia i zdrówka,

żebyśmy niedługo już mogli spotkać się w przedszkolu.

Pozdrawiam,

Anna Darkowska

 

Tydzień 12.04- 16.04. 2021r. „Z kulturą za pan brat”

12.04.- PONIEDZIAŁEK

„Moja złość” wyrażanie uczuć za pomocą rysunku. Rodzic omawia z dzieckiem sytuacje, które je złoszczą, zapisuje je na dużej karcie. Dziecko rysuje złość, używając dowolnych kolorów. Rodzic może pokazać swój przykład wyrażania złości za pomocą rysunku (dużo okręgów lub kresek).

„Twoja złość” rozwijanie poczucia akceptacji. Prosimy przeczytajcie wspólnie opisy sytuacji wywołujących złość. Zapytajcie dziecko:

 Czy można polubić złość innych ludzi? Popatrz na swój obrazek, czy jej kolory są przyjemne, czy czujesz się spokojniejszy, patrząc na ten obraz?

 Po udzieleniu odpowiedzi Rodzic prosi dziecko, by zakryło rysunek kolorową kartką. Pyta:

Czy teraz obraz jest ładniejszy? Czy czujesz spokój? Narysowałaś/ eś złość, ale też odkryliśmy sposób, by zmienić to uczucie, zakryć je. Mam nadzieję, że kiedy zdenerwujesz się, przypomnisz sobie ten sposób na pozbycie się złości.

 Praca z KP2.25 ćwiczenie koordynacji wzrokowo -ruchowej, grafomotoryki, budowanie wypowiedzi, kształtowanie rozwoju emocjonalnego. Dziecko koloruje na ten sam kolor bluzki osób stojących w takich samych pozach. We wspólnej zabawie z Rodzicem próbuje te pozy naśladować.

13.04.- WTOREK

Obejrzyjcie wspólnie piosenkę – https://www.youtube.com/watch?v=3pAqiMqe7yA 

W nawiązaniu do piosenki omówcie kolory sygnalizacji świetlnej oraz co one oznaczają.

Porozmawiajcie o pojazdach:

Jak możemy nazwać jednym słowem to, co jeździ po drogach: autobusy, tramwaje, motocykle, rowery, auta osobowe i ciężarowe?  Jakie dźwięki wydają te pojazdy, gdy: jadą, hamują, trąbią? Zachęć dziecko do naśladowania dźwięków.

Możecie także omówić wygląd przejścia dla pieszych i zasady zachowania się na pasach.

 Praca z KP2.26 ćwiczenie sprawności manualnej, grafomotoryki, kreatywności, ćwiczenia artykulacyjne. Dziecko wydmuchuje przez słomkę krople farby (po wyschnięciu to będą postaci na ekranie TV), dokleja im oczy, dorysowuje elementy ciała. Możecie wymyśleć imiona dla stworków. Dziecko wypowiada imiona z podziałem na sylaby.

14.04.- ŚRODA

 „Kino i teatr” porównanie zasad zachowania obowiązujących w obu miejscach. Jeśli to możliwe zaprezentuj dziecku obrazki przedstawiające kino i teatr, opowiedz o różnicach i podobieństwach między nimi: Do kina i teatru kupujemy bilety. W kinie możemy jeść i pić, ale w teatrze robimy to tylko podczas przerwy. W kinie nie bijemy brawa na koniec filmu, w teatrze bijemy aktorom brawo.

„Zrób jak ja” powtarzanie sekwencji ruchów. Dziecko chodzi po dywanie powoli. Gdy Rodzic mówi: Zrób jak ja! – zatrzymuje się i wykonuje polecenie (klaskanie; tupanie; klaśnij – tupnij; tupnij – tupnij naprzemiennie nogami; podskocz – tupnij). Możecie powtórzyć zabawę kilka razy.

15.04.- CZWARTEK

 „Tancerze baletowi” zapoznanie z zawodem. Jeśli to możliwe zaprezentujcie ilustrację przedstawiające tancerza i tancerkę z baletu (np. korzystając z Internetu), tak by stopy były ustawione w jednej linii, pięty złączone, a palce skierowane w przeciwnych kierunkach. Dziecko omawia postacie, strój, kolory. Możesz powiedzieć jak nazywają się odpowiednie buty do tańca: pointy (puenty). Rodzic może pokazać dziecku ćwiczenie, które „ustawi stopy”. Dziecko siada z nogami skierowanymi do Rodzica, stopy złączone piętami. Rodzic klaszcze, mówiąc jednocześnie: Otwieramy nóżki, zamykamy nóżki. Następnie tylko klaszcze, a dziecko synchronicznie otwiera i zamyka nóżki.

Praca z KP2.27 ćwiczenie percepcji wzrokowej, grafomotoryki. Dziecko odnajduje różnice między obrazkami przedstawiającymi baletnicę.

 „Ukłon na powitanie” ćwiczenie głowy i szyi. Dziecko siada w siadzie skrzyżnym z woreczkiem (lub lekką książeczką) na głowie. Wykonuje skręty głową raz w prawo, raz w lewo. Na zapowiedź Ukłoń się! dziecko wykonuje skłon głowy do przodu i zrzuca woreczek. Prostuje się i układa worek jak na początku zabawy. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.

„Co to jest?” zagadki dotykowe, budowanie słownika. Rodzic chowa w woreczku kilka przedmiotów codziennego użytku. Dziecko po kolei opisuje, czego dotyka, stara się opisywać ( zimne, twarde, kulka, puchate itd.)  następnie wyjmuje przedmiot i określa, do czego on służy.

16.04.- PIĄTEK

 „Malujemy chmurki” ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha. Dziecko biega po pokoju, na hasło: Malujemy! – zatrzymuje się i podskakuje w miejscu kilka razy z wyciągniętymi w górę rękoma, w czasie wyskoku wykonuje dłońmi zamaszysty ruch z góry na dół (jakby malowało chmurki nad sobą).

Zachęcamy do obejrzenia filmu „Artysta, Malarz” w celu zapoznania się z zawodem: https://www.youtube.com/watch?v=KpV1u3o-6G8

 „Jestem malarzem” Możecie sprawdzić, czy uda się Wam coś namalować na chodniku kredą (jeśli macie w domu białą lub kolorową).

Życzymy miłej zabawy

Agnieszka Deptuła,

Anna Darkowska

Język angielski

 W tym tygodniu proponuję utrwalenie słownictwa

w zabawie muzyczno- ruchowej.

(wcześniej proszę przygotować sukienkę i kapelusz, mogą być obrazki)

 Stań z dzieckiem i odtwórz piosenkę „Who are you?”:

  Magic, magic shoo- bee- doo!  (Udawaj, że czarujesz)

Who are you, who are you? (Rozłóż ręce w geście pytającym)

Oh! A dress, shoo- bee- doo! (Udawaj, że kołyszesz sukienką)

A magic Wand, yoo- hoo! ( Udawaj, że machasz różdżką)

Who are you, who are you? (Rozłóż ręce w geście pytającym)

I’m a fairy! Who are you? (Ukłoń się i wskaż dziecko)

Magic, magic shoo- bee- doo! (Udawaj, że czarujesz)

Who are you, who are you? (Rozłóż ręce w geście pytającym)

Oh! A hat, shoo- bee- doo! ( Udawaj, że uchylasz kapelusza)

A badge? Yoo- hoo! (Połóż rękę na piersi, w miejscu odznaki szeryfa)

Who are you, who are you? (Rozłóż ręce w geście pytającym)

I’m a cowboy! Who are you? (Ukłoń się i wskaż dziecko)

 

Katecheza w grupie Smerfy

Drodzy rodzice otwórzcie poniższy link i obejrzyjcie wspólnie z dziećmi:
https://youtu.be/WJ9c0lJPCRQ

 

Przed nami dwa tygodnie nauki zdalnej

Bardzo dziękuję wszystkim dzieciom i rodzicom za zaangażowanie i pomoc w realizacji treści programowych.

 

Treści programowe do realizacji na dwa tygodnie:

  • Przeczytajcie dziecku opowiadanie pt. „Krysia Kuna i kogut dla Kiciusia” i porozmawiajcie na temat jego treści.

– Czym różnią się od siebie  miasto i wieś?

– Jakie cechy ma miasto a jakie wieś?

– Co sprawia, że ludzie wolą mieszkać i pracować w mieście, a inni na wsi?

 

„Krysia Kuna  i kogut dla Kiciusia”

Tego dnia przedszkolaki czekała niespodzianka. Przed przedszkolem stał zaparkowany autobus.

Kiciuś, który codziennie przychodził do przedszkola z zamkniętymi oczami, natychmiast się obudził.

– Jedziemy zobaczyć krowy? – spytał

– I nie tylko – powiedziała tajemniczo pani.

Chyba mówiła coś jeszcze, ale Kiciuś nie słuchał, tylko od razu wskoczył do autobusu. Nawet nie pożegnał się z tatą!

– Muszę jeszcze raz obejrzeć tę wyrzutnię mleka – wyjaśnił Krysi Kunie, która usiadła obok niego. – Natychmiast jak dorosnę, kupię sobie krowę.

– O, to jeszcze trochę poczekasz, Kiciusiu – odezwała się pani, która go usłyszała.

– Niezbyt długo. Zaraz jak pójdę do pierwszej klasy – odparł Kiciuś. – Chyba już bardziej dorosłym być nie można?

Wkrótce autobus się zatrzymał. Kiciuś wysiadł i rozejrzał się podejrzliwie.

– Wracamy do środka! – krzyknął do przedszkolaków. – To nie to miejsce, w którym były krowy!

– Kiciusiu, krowy są także tutaj – zapewniła pani.

Kiciuś zrobił wielkie oczy.

– Serio? Krowy są w więcej niż jednym miejscu? – spytał i usiadł z wrażenia.

Ale zaraz musiał wstać, bo pani ruszyła z nimi piaszczystą drogą, po której obu stronach były pola: z jednej strony na polu rosło zboże, a z drugiej – jakieś zielone listeczki.

– Ale pachnie – odezwała się Trusia Kapuścińska.

– To pole kapusty – wyjaśniła pani.

Trusia spojrzała na nią nieufnie.

– Przecież kapusta jest wielka, większa od mojej głowy!

– Bo to jeszcze bardzo młoda kapusta – odparła pani. – Można powiedzieć, że na tym polu jest takie kapuściane przedszkole.

Okazało się, że na wsi jest inaczej niż w mieście: powietrze pachnie, jest mniej hałasu, więcej śpiewu ptaków i nigdzie nie było widać wieżowców, tylko jeden mały domek ogrodzony płotem. A przy furtce w płocie stał miła pani, która zaprosiła przedszkolaki do zwiedzania prawdziwego wiejskiego gospodarstwa.

– Ale ten ptak głośno krzyczy – odezwała się Krysia Kuna.

– Bo to kogut i nie krzyczy, tylko pieje – wyjaśniła pani z gospodarstwa. – To taki żywy budzik, który odzywa się już o świcie!

– A gdzie są krowy? – chciał wiedzieć Kiciuś.

– Interesujesz się krowami? – zdziwiła się pani.

– Bardzo! – zawołał Kiciuś. – Zamierzam być krowim posiadaczem! Na razie chciałem mieć jedną krowę, bo więcej nie zmieści się na balkonie. Ale tata się nie zgodził, chociaż obiecałem, że będę ją codziennie wyprowadzał na spacer…

To była bardzo ciekawa wycieczka i kiedy przyszedł czas, żeby opuścić gospodarstwo, Krysia Kuna podeszła do pani, trzymając pod pachą koguta.

– Chciałabym go kupić – oznajmiła. – Żeby pomóc Kiciusiowi. On się nigdy nie może obudzić na czas, a z tym kogutem będzie mu o wiele łatwiej. No, i kogut też jest ze wsi, więc to prawie krowa, Prawda?

  • „Gdzie jest kogut?” – zabawa poszukiwawcza typu ciepło – zimno. Pobawcie się z dzieckiem ukrywając koguta w dowolnym miejscu i instruujcie dziecko słowem ciepło, cieplej – zimno, zimniej.
  • „Dary ze wsi”- pokażcie dzieciom palmę wielkanocną, opowiedzcie z czego jest zrobiona, wyszukajcie wspólnie elementy palmy, które pochodzą z łąk, pól i lasów.
  • „Wielkanocny stół” – porozmawiajcie o potrawach wielkanocnych na waszym stole, ułóżcie zastawę stołową kładąc talerzyki, widelce, łyżki, filiżanki oraz ozdóbcie stół wielkanocnym stroikiem. Porozmawiajcie o symbolach wielkanocnych (zajączek, palma, jajeczka, baranek).
  • „Kurczaczek” – wykonajcie z dzieckiem wielkanocnego kurczaka owijając owalny kartonik włóczką, doklejcie oczka i nóżki.
  • „Co to jest tradycja” – porozmawiajcie z dzieckiem o tradycjach wielkanocnych w waszym domu i przybliżcie dzieciom znaczenie tego słowa.
  • „Tajemniczy śmigus – dyngus” – porozmawiajcie z dziećmi o zwyczajach lanego poniedziałku i pobawcie się w zabawę ruchową „Uwaga, oblewamy wodą!”. Trzymajcie w ręku pusty kubeczek, najlepiej plastikowy i poruszamy się po pokoju. Na hasło „Uwaga oblewamy wodą!” – zatrzymujemy się, nabieramy wodę z dywanu, prostujemy się i udajemy, że wylewamy ją ruchem skrętnym raz na lewo, raz na prawo. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
  • „Gotowi na lany poniedziałek” – przygotujcie butelki po wodzie i ozdóbcie wzorami wyciętymi z folii samoprzylepnej lub z kolorowego papieru, gazety.
  • „Dekorujemy koszyczki”- porozmawiajcie z dzieckiem o elementach koszyczka wielkanocnego, podajcie ich nazwy i podzielcie na sylaby.
  • „Święta, święta” – ćwiczenie komunikacji. Porozmawiajcie z dzieckiem z czym kojarzą mu się święta Wielkanocne i Bożego Narodzenia, jakie różnice zauważa i jakie symbole wyróżnia.
  • „Ozdoba na koszyczku” – odróżnianie części ciała. Zabawa polega na tym, że dziecko otrzymuje od rodzica kokardkę i chodzi do wyklaskanego przez rodzica rytmu. Gdy nie słyszy rytmu wskazuje miejsce, gdzie ma się znaleźć ozdoba, np. na głowie, na ramieniu, na stopie, na dłoni.
  • „Małe i duże, białe i żółte”- poznanie budowy jajka. Wybijcie jedno jajko na talerzyk i omówcie z dzieckiem budowę jajka. Dla porównania przekrójcie ugotowane jajko, niech dziecko sprawdzi czy jest w nim tyle samo białka i żółtka co w surowych jajkach.
  • „Znajdź sposób na ozdobienie pisanki” – ozdabianie według własnego pomysłu, wybraną przez siebie techniką.
  • „Wstążeczki” – ćwiczenia mięśni grzbietu. Dziecko siedząc na dywanie trzyma w dłoni pasek bibuły lub krepiny. Przekłada go za plecami z ręki prawej do ręki lewej unosząc lewą rękę nad głowę i macha wstążeczką, opuszcza, przekłada za plecami wstążkę do ręki prawej, podnosi ją nad głowę i macha. Ćwiczenie powtarzamy kilkakrotnie.

Wykonajcie zaznaczone karty pracy, które otrzymaliście z książeczką do domu. W wolnych chwilach zachęcam do wiosennych spacerów , szukania śladów wiosny oraz ruchu na świeżym powietrzu.

 

ŻYCZĘ DZIECIOM I RODZICOM ZDROWYCH I WESOŁYCH ŚWIĄT

Agnieszka Deptuła

Anna Darkowska

Język angielski

W ramach nauki i zabawy zdalnej proponuję zapoznanie się

z materiałem on- line :

Powtarzajcie kilkukrotnie, wspólnie nazwy poszczególnych ubrań.

Dla chętnych zamieszczam również kartę pracy do pobrania :

KARTA PRACY- 3L.

Katecheza w grupie Smerfy

Drodzy rodzice otwórzcie poniższe linki i obejrzyjcie wspólnie z dziećmi:

https://youtu.be/uxGmmLGbrps – Wielki Tydzień

https://youtu.be/ibDI81bXT8A – Bajka o Zmartwychwstaniu Pana Jezusa

https://youtu.be/PrCTwTwCVXU – Życzenia Wielkanocne